حتماً شما هم شنیده‌اید که می‌گویند نباید در یک وعده غذایی دو نوع گوشت مصرف کرد یا بهتر است که با معده خالی میوه بخورید و یا اینکه بعضی غذاها با هم جور در نمی‌آیند و نباید با هم خورده شوند تا در کاهش وزن اختلال ایجاد نشود. در این بخش می‌خواهیم نگاه دقیق‌تری بر این ادعا بیندازیم.
ایده ترکیب برخی غذاهای خاص با هم و پرهیز از ترکیب برخی غذاهای دیگر با هم ریشه در آئین آئورودیک دارد که غذاها را بر حسب مزه و انرژیم (گرمی و سردی) و اثر آن بر دستگاه گوارش در تقسیم‌بندی‌های خاصی قرار می‌دهد.
یک نمونه دیگر نیز رژیم دکتر ویلیام هی است که غذاها را بر اساس قلیایی، اسیدی یا خنثی بودن دسته‌بندی نموده و برای تعادل PH بدن و هضم بهتر غذا، ترکیب خاصی از آنها را پیشنهاد می‌دهد. به عنوان مثال، خوراکی‌هایی مثل قهوه، نوشابه، پنیر و لبنیات، اسیدی در نظر گرفته می‌شوند، اکثر میوه‌ها و سبزیجات خاصیت قلیایی داشته و غذاهای خنثی شامل چربی‌های طبیعی و نشاسته است. این رژیم به رژيم آلکالین شباهت دارد.
رژیم مورد بحث ما ترکیبی از این دو نوع رژیم است. افرادی که از این روش پیروی می‌کنند به قوانین زیر باید پایبند باشند:
میوه را فقط در صورت خالی بودن معده بخورند.
کربوهیدرات‌های نشاسته‌ای و پروتئین را همراه با هم نخورند.
کربوهیدرات‌های نشاسته‌ای و غذاهای اسیدی را همراه با هم نخورند.
انواع پروتئن‌های حیوانی را در ترکیب با هم در یک وعده نخورند.
سبزیجات غیرنشاسته‌ای را در همه وعده‌های غذایی بگنجانند.
بعد از هر وعده غذایی باید ۳ تا ۴ ساعت صبر کنند و بعد یک گروه غذایی جدید را مصرف کنند.
پایه‌گذاران این رژیم معتقدند که با این شیوه، گوارش بهبود یافته و به کاهش وزن کمک می‌کند. آنها معتقدند که افزایش وزن در اثر مصرف غذاهای اسیدی و قلیایی با هم به وجود می‌آید و باعث برهم خوردن تعادل آنزیم‌های گوارشی می‌شود.
اما آیا این شیوه رژیمی واقعاً باعث کاهش وزن می‌شود؟
وقتی صحبت از غذاهای اسیدی و قلیایی می‌شود، یک نکته کاملاً مشخص است و آن اینکه ما نمی‌توانید با آنچه که می‌خوریم، PH بدن را تحت تأثیر تغییرات چشمگیر قرار بدهیم. به عبارتی، هیچ مدرکی دال بر اینکه غذاهای اسیدی، قلیایی و یا خنثی اگر به صورت خاصی با هم ترکیب شوند بتوانند به کاهش وزن یا حتی بهبود سلامتی کمک کنند، وجود ندارد.
قوانین این شیوه رژیمی بیشتر برگرفته از حکایت‌ها و روایات هستند تا شواهد علمی. لوله‌های گوارشی ما کاملاً هوشمند هستند. وقتی که ما پروتئین مصرف می‌کنیم، آنزیم‌های مخصوصی از دستگاه گوارش ما ترشخ می‌شوند و همین امر در مورد کربوهیدرات و چربی نیز صادق است. بنابراین اینکه بدن قادر به مدیریت بیش از یک نوع درشت‌مغذی در هر وعده غذایی نباشد، تصوری نادرست است.
حتی یک تحقیق علمی حاکی از آن است که هیچ فرقی بین پیروی از یک رژیم معمولی و این شیوه رژیمی در اثر آنها بر کاهش وزن وجود ندارد. اگر هم کاهش وزنی در این شیوه رژیمی اتفاق می‌افتد صرفاً به دلیل محدودیت غذایی و کاهش غذای مصرفی است و نه نوع ترکیب‌بندی غذاهای هر وعده.
رژیم‌های غذایی که قوانین عجیب و بدون پشتوانه علمی دارند، معمولاً با کاهش وزن موقت و در نهایت با افزایش وزن مجدد همراه هستند و تعادل متابولیسم بدن را بر هم ریخته و به رژیم یویو می‌انجامند. این نوع رژیم‌ها شکست می‌خورند زیرا انعطاف ندارند. به عنوان مثال اگر با دوستان خود به همبرگرفروشی بروید که کربوهیدرات و پروتئین در آن توأم با هم به کار رفته است، چه باید بکنید؟
کاهش وزن نباید بدین معنی باشد که شما کل کار و زندگی خود را رها کنید و در یک عذاب و شکنجه دائمی به سر ببرید. بلکه باید قابل انجام، منعطف و لذتبخش باشد تا ادامه آن امکانپذیر و محتمل باشد.
برگرفته از: blog.myfitnesspal.com
کپی برداری از این مطلب و کلیه مطالب یکا، تنها با ذکر منبع، امکانپذیر میباشد و هر گونه تخلف در این زمینه، مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.
تغذیه صحیح می‌تواند راز موفقیت شما در بهبود کیفیت ورزشی شما باشد. تغذی [...]
هیستامین یک ترکیب شیمیایی است که در بدن ما وجود دارد و در واقع پاسخ ای [...]
