رسیدن به تناسب اندام می‌تواند خیلی ساده‌تر از آن چیزی باشد که تصورش را می‌کنید. گاهی لازم نیست برای تناسب اندام هزینه‌های گزاف بکنیم و یا به سراغ ورزش‌های شدید که تبلیغات زیادی روی آنها صورت می‌گیرد، برویم. پیاده‌روی و دویدن نیز ورزش‌های فوق‌العاده‌ای هستند تا به بدن شما شکل و فرم متناسب و زیبا بدهند. تنها چیزی که برای انجام این ورزش‌ها بدان نیاز دارید، یک جفت کفش مناسب و یک مسیر و مکان برای انجام این ورزش‌هاست.
بسته به زمانی از سال که می‌خواهید این ورزش‌ها را انجام بدهید و همچنین بسته به هدفی که از ورزش دارید، می‌توانید مسیر مناسب را برای پیاده‌روی یا دویدن، انتخاب کنید. برخی از مواردی که باید در این مورد مد نظر قرار بدهید، عبارتند از:
مناظر مسیر
چشمنواز بودن مناظر را دست کم نگیرید. در محیطی قدم بگذارید که زیبا و لذتبخش باشد و شما را به پیاده‌روی و دویدن ترغیب کند و این اشتیاق را در شما ایجاد نماید که دفعه بعد نیز به پیاده‌روی و دویدن در آن بپردازید. خوبی تغییر فصل این است که باعث تنوع در مناظر می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند که حضور در مکان باز و به خصوص در مکان‌های زیبا و طبیعی، اثرات مثبت بر روی سلامتی دارد (البته این موضوع برای زمانی است که همه‌گیری کرونا وجود نداشته باشد).
در فضاهای سبز و پارک‌ها، مناطق جنگلی و روستاها، کنار رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و ساحل دریا، گزینه‌های فوق‌العاده‌ای هستند. در محیط شهری در جایی پیاده‌روی کنید که در طرفین خیابان درختکاری شده باشد و ساختمان‌های جذاب و فضاهای عمومی باز داشته و ترافیک نیز حداقل باشد. حتی می‌توانید از مسیرهای مخصوص دوچرخه که در برخی مکان‌ها احداث شده‌اند، استفاده کنید.
مسیر با تنوع حرکتی
یکی از مؤثرترین روش‌های پیاده‌روی و دویدن این است که در مسیری اقدام به انجام این ورزش‌ها کنید که هم مسطح باشد و هم سربالایی و سرپایینی داشته باشد. از بخش‌های مسطح برای افزایش سرعت استفاده کنید. به این ترتیب عضلات بیشتری به فعالیت واداشته شده و بدن برای حفظ تعادل خود به چالش کشیده می‌شود.
پیاده‌روی در مسیر سربالایی با شیب ۱۵ درصد، در حدود یک‌سوم، انرژی بیشتری نسبت به مسیر مسطح، می‌سوزاند. این در حالیست که پیاده‌روی در سرپایینی، تقریباً معادل پیاده‌روی در زمین مسطح، انرژی صرف می‌کند، مگر آنکه سراشیبی خیلی تند باشد که در این صورت عضلات باید فعالیت بیشتری داشته باشند تا تعادل بدن را حفظ کنند.
نوع سطح زمین
پیاده‌روی در جاهایی که سطح مناسبی ندارند، یکی از ۵ علت اصلی آسیب ورزشی در محیط باز است. بهترین سطح برای پیاده‌روی و دویدن، سطحی است که سفت و سخت نباشد، مثل چمن. سطوح غیر یکنواخت و چسبنده مثل سطوح سنگی، گلی یا ماسه‌ای نیاز به تمرکز بیشتری برای قدم گذاشتن دارند و سرعت حرکت شما را کند می‌کنند، مخصوصاً اگر توسط علف یا سایر سبزیجات پنهان شده باشند.
اگر با مشکلات استخوانی یا مشکلات مفاصل روبرو هستید، بهتر است که از پیاده‌روی و دویدن بر روی آسفالت و بتن و صخره، پرهیز کنید. خطر آسیب‌دیدگی را با پوشیدن کفش باکیفیت که دارای بالشتک‌ها و کف مناسب باشد، به حداقل برسانید.
دسترسی به جایگاه‌های استراحت
مسیری را انتخاب کنید که در آن امکان دسترسی به جایگاه‌های استراحت کوتاه وجود داشته باشد تا هم استراحت کنید و هم بتوانید آب مورد نیاز بدن را تأمین نمایید. به خصوص در روزهای گرم و شرجی، از مسیری عبور کنید که امکان خنک کردن بدن وجود داشته باشد. یعنی مثلاً مجهز به شلنگ آب باشد. مسیر باید دارای نیمکت یا کافه‌های بین مسیر باشد.
ایمنی مسیر
همیشه ایمنی مسیر را در نظر بگیرید. از مکان‌هایی که احتمال هر نوع خطر، مثل ناامنی اجتماعی یا نامنسب بودن خود مسیر، پرهیز کنید. لباسی بپوشید که شبرنگ باشد و نور را منعکس کند تا رانندگان متوجه حضور شما باشند. سعی کنید که با یک دوست یا به صورت گروهی به پیاده‌روی و دویدن بپردازید، به خصوص اگر در صبح زود یا شب به این ورزش‌ها می‌پردازید.
برگرفته از: www.sparkpeople.com
کپی برداری از این مطلب و کلیه مطالب یکا، تنها با ذکر منبع، امکانپذیر میباشد و هر گونه تخلف در این زمینه، مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.
تغذیه صحیح می‌تواند راز موفقیت شما در بهبود کیفیت ورزشی شما باشد. تغذی [...]
هیستامین یک ترکیب شیمیایی است که در بدن ما وجود دارد و در واقع پاسخ ای [...]
