• امروز :
  • مطالب روز تغذیه و سلامت
  • چرا رژیم کتو برای کودکان توصیه نمی‌شود؟

  • پنج شنبه، ۱۴ شهریور ۱۳۹۸ بازدید 977 مدیریت
  • گاهی ما انتظار داریم که همان برنامه رژیمی که خود داریم رو به سایر اعضای خانواده و حتی کودکان خود تحمیل کنیم. یکی از انواع رژیم که این روزها بسیار مورد توجه قرار گرفته است، رژیم کتو است. اما آیا کودکان هم می‌توانند از این رژیم استفاده کنند؟ این سؤال خوبیست چون رژیم کتو حتی برای افراد بزرگسال نیز رژیم راحتی نیست و پر از محدودیت‌هاییست که می‌تواند به بروز عوارض جانبی در فرد منجر شود.

  • رژیم کتو در دهه 1920 میلادی برای کمک به کودکانی که به نوع خاصی از بیماری صرع مبتلا بودند ابداع شد. این موضوع برای زمانی بود که هنوز پیشرفت چندانی در تولید داروهای ضد صرع به وجود نیامده بود. اما امروزه داروهایی عرضه شده‌اند که در این زمینه بسیار مفید و مؤثر هستند. بنابراین اگر کودکی به صرع مبتلا نباشد و زیر نظر پزشک و متخصص تغذیه نباشد، نباید از رژیم کتو استفاده کند.

    این رژیم، فشار زیادی به کودک وارد کرده و محدودیت‌های شدید غذایی و به خصوص محرومیت از کربوهیدرات رو به کودک تحمیل می‌کند. این در حالیست که بدن کودک برای تولید انرژی و نیز تأمین فیبر، ویتامین‌های گروه B و بسیاری دیگر از مواد مغذی ضروری، به کربوهیدرات نیاز دارد.

    در رژیم کتو استفاده از مواد غذایی سالم مثل غلات کامل، سبزیجات نشاسته‌ای (مثل سیب‌زمینی شیرین، لوبیا، لپه و اکثر میوه‌ها) و حتی مصرف سبزیجات غیرنشاسته‌ای، به شدت محدود می‌شود. به طور خلاصه، ما کودک خود رو با پیروی از رژیم کتو، خود رو از دریافت انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی، فیبر، پروبیوتیک‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها که برای رشد و نمو سلامت عموی جسم و ذهن، حیاتی هستند، محروم می‌کنیم.

    در رژیم کتو معمولاً 55 تا 60 درصد از انرژی روزانه از چربی، 30 تا 35 درصد از پروتئین و 5 تا 10 درصد از کربوهیدرات تأمین می‌شود. این در حالیست که یک کودک 4 تا 18 ساله باید 25 تا 35 درصد از انرژی روزانه خود رو از چربی، 10 تا 30 درصد رو از پروتئین و 45 تا 65 درصد رو از کربوهیدرات تأمین نماید.

    علاوه بر کمبودهای تغذیه‌ای که مانع از رشد و نمو صحیح کودک در اثر استفاده از رژیم کتو می‌شوند، این رژیم عوارض جانبی دیگری نیز مثل آنفلوانزای کتو نیز می‌تواند ایجاد کند که علائم آن شامل اسهال، تحلیل رفتن عضلات و بروز کتواسیدوز در بدن (یعنی اسیدی شدن خون) می‌باشد. رژیم کتو خطر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت رو نیز بالا می‌برد زیرا به دلیل تشویق به استفاده فراوان از پروتئین حیوانی و چربی‌های التهاب‌زا، کلسترول خون رو افزایش می‌دهد.

    یک مطالعه در سال 2018 نشان می‌دهد که کودکانی که به دلیل ابتلا به صرع از رژیم کتو استفاده می‌کنند نیز به مشکلات بالینی ناشی از این رژیم دچار می‌‌شوند. این مشکلات بالینی شامل کمبود درشت‌مغذی‌ها و ریزمغذی‌ها، کاهش رشد و کاهش سلامتی استخوان‌ها، افزایش کلسترول، یبوست،‌ استفراغ و اسهال می‌باشند.

    یک دلیل دیگر برای اینکه رژیم کتو برای کودکان مناسب نیست این می‌باشد که این رژیم رو نمی‌توان برای مدت طولانی ادامه داد. چرا باید کودک رو تحت رژیمی قرار بدهیم که عملاً نمی‌توان تا آخر عمر از آن پیروی کرد؟ اگر هم بخواهیم دست به چنین کار نادرستی بزنیم، کودک رو دچار اختلالات تغذیه‌ای و عادات بد غذایی خواهیم کرد.

    حتی افراد بزرگسال هم در مواجه با رژیم‌های محدودکننده، اگر از رژیم تخطی کرده و غذایی بخورند که در رژیم برای آنها ممنوع شده است، دچار حس اضطراب، شرم و گناه می‌شوند. حال فرض کنید که یک کودک با چنین احساسات مخربی روبرو شود. تصور کنید لذتی که بعد از خوردن غذاهای سالمی مثل موز و جو دوسر در فرد به وجود می‌آید، چگونه با حس گناه آمیخته شده و باعث آرزدگی روحی و حس گناه در کودک می‌شود.

    پس به جای اینکه کودک خود رو وادار به رعایت رژیم کتو کنید به او یاد بدهید که انتخاب‌های غذایی سالم و مغذی و باکیفیت داشته باشد. مصرف شیرینی‌جات و قند و شکر و غذاهای فراوری‌شده رو کاهش داده و کودک رو به خوردن غذاهای تازه و طبیعی تشویق کنید. کودکان به تغذیه باکیفیت و متعادل نیاز دارند تا رشد جسمی، احساسی و اجتماعی آنها به خوبی پیش برود. رژیم کتو، هیچ‌یک از این موارد رو به درستی تأمین نمی‌کند.

    برگرفته از: www.health.com

    گردآورنده: شهرزاد رضاصادقی





تا کنون نظری برای این مطلب درج نشده است.
شما اولین نفر باشید ...



نکاتی درباره تغذیه قبل و بعد از ورزش
بلاگ
چهارشنبه، ۰۶ مرداد ۱۴۰۰

تغذیه صحیح می‌تواند راز موفقیت شما در بهبود کیفیت ورزشی شما باشد. تغذی [...]

7 خوراکی که در صورت حساسیت به هیستامین، نباید مصرف کنید
بلاگ
سه شنبه، ۰۵ مرداد ۱۴۰۰

هیستامین یک ترکیب شیمیایی است که در بدن ما وجود دارد و در واقع پاسخ ای [...]


یکا



BMI شاخصی برای افراد بالغ است که با آن وزن سالم نسبت به قد محاسبه می شود. برای کودکان 2 ساله و بالاتر، BMI صدک استفاده می شود. این شاخصی است که با آن وزن مناسب نسبت به قد، سن و جنسیت محاسبه می شود. اگر میزان BMI، بالاتر از حد سلامت باشد فرد در خطر بیماری های مربوط به اضافه وزن، مانند دیابت نوع 2، بیماری های قلبی و بعضی سرطان ها قرار می گیرد.
همانطور که گفته شد BMI بهترین راه ارزیابی وزن سلامت در بزرگسالان است. صدک BMI بهترین روش ارزیابی وزن مناسب در کودکان 2 سال به بالا است. بعضی افراد بزرگسال که بدنی عضلانی دارند ممکن است BMI بالاتر از حد سلامت داشته باشند. در حالی که چربی بسیاری کمی دارند ( مثلا یک بدنساز ). BMI این ورزشکار چاقی را نشان می دهد در حالی که چنین نیست، پس شاخص BMI برای همه کارایی ندارد.
از آنجا که انسان ها در قد و شکل بدن متفاوت هستند، BMI هم وزن طبیعی را نسبت به قد نشان می دهد. BMI بالاتر از حد طبیعی در بزرگسالان، نشان می دهد که سنگین تر از وزن ایده آل هستید. محدوده ی زیر حد طبیعی فقط برای بزرگسالان حساب می شود. نتایج و تفسیر BMI در کودکان متفاوت است.
پایین تر از این حد به این معناست که فرد کمبود وزن دارد. دلایل زیادی برای این نتیجه می تواند وجود داشته باشد. این افراد باید به دنبال افزایش وزن باشند تا سلامت خود را به دست بیاورند.
این محدوده ی وزن مناسب است. اگر برای شما در این محدوده است، یعنی نسبت به قدتان وزن مناسبی دارید. به هر حال این افراد هم باید برنامه ی غذایی سالم به همراه فعالیت بدنی مرتب را دنبال کنند تا هم اندامی متناسب داشته باشند و هم وزنشان از حد طبیعی بالاتر یا پایین تر نیایید.
این اندازه بیش از حد ایده آل است و ممکن است فرد اضافه وزن داشته باشد، یعنی نسبت به قدتان سنگین تر هستید. اضافه وزن، شما را در خطر بیماری های قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع 2 قرار می دهد. وقت آن رسیده که واکنش نشان دهید و برنامه غذایی و ورزشی را شروع کنید.
این اندازه در بالاترین حد است و چاقی نام دارد. چاقی، فرد را در خطر بسیاری از بیماری ها قرار می دهد. کاهش وزن خیلی سریع تاثیر مثبت خود روی سلامت این افراد نشان می دهد.
نتایج در کودکان متفاوت است. برای ارزیابی وزن مناسب در کودکان، متخصصان به قد، سن و جنسیت کودک توجه می کنند. نتیجه صدک BMI نام دارد . راهی مناسب برای تشخیص وزن مناسب کودکان است و توسط متخصصان انجام می شود. متخصص با استفاده از آن می تواند به شما بگوید کودک آنطور که انتظار می رفته است رشد کرده یا نه. وقتی صدک BMI کودک مشخص می شود در یکی از این چهار گروه قرار می گیرد: کمبود وزن: زیر صدک 2 وزن سلامت: بین صدک 2 و 90 اضافه وزن: بین صدک 91 و 97 چاق: روی صدک 98 یا بالاتر از آن، بیشتر کودکان باید روی وزن ایده آل قرار داشته باشند. اما اگر کودک بالاتر از محدوده ی طبیعی باشد، باید زیر نظر قرار بگیرد تا به وزن ایده آل برسد. اضافه وزن مشکلاتی را برای سلامت کودک به وجود می آورد. تحقیقات نشان داده کودکان دارای اضافه وزن یا چاق در دوران کودکی و بعدها، دست به گریبان بیماری های مربوط به چاقی هستند. پس اگر کودکی با چنین مشکلی دارید بهتر است هرچه زودتر اقدام کنید. می خواهید بدانید شما در کدام دسته هستید؟ از این لینک محاسبه کنید.