خوردن ماهی هم به کاهش وزن کمک می‌کند و هم امگا 3 مورد نیاز برای سلامتی مغز را تأمین می‌نماید. البته شاید شنیده باشید که زیاده‌روی در مصرف ماهی می‌تواند خطرساز نیز باشد زیرا ماهی حاوی عنصر جیوه است. جیوه انواع مختلفی دارد. نوعی از جیوه که معمولاً در ماهی یافت می‌شود متیل جیوه اورگانیک نام دارد.
جیوه در فرایندهای صنعتی، توسط باکتری‌ها در محیط‌هایی مثل برکه‌ها و رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها به متیل جیوه تبدیل می‌شود. این باکتری‌ها توسط ماهی‌های کوچک خورده می‌شوند و آن ماهی‌های کوچک نیز توسط ماهی‌های بزرگتر مثل کوسه مصرف می‌شوند. در نتیجه جیوه از بین نمی‌رود بلکه از ماهی به ماهی دیگر منتقل می‌شود.
اکثر ماهی‌ها حاوی مقادیری جیوه هستند. برای حفظ سلامتی خود باید مصرف ماهی‌هایی که حاوی جیوه زیاد هستند را محدود کنیم و یا از خوردن آنها پرهیز نماییم و بیشتر از ماهی‌هایی که جیوه کمی دارند، استفاده نماییم. از جمله ماهی‌هایی که حاوی مقادیر زیادی جیوه هستند می‌توان به ماهی خال‌مخالی و اره ماهی اشاره کرد. هر قدر اندازه ماهی بزرگتر باشد، معمولاً جیوه بیشتری نیز در آن تجمع پیدا کرده است. پس بیشتر از ماهی‌هایی با جثه کوچکتر که جیوه کمتری دارند، مثل ساردین، سالمون و ماهی سفید استفاده کنید.
اگر مقادیر زیادی جیوه وارد بدن شود، در اندام‌های حیاتی بدن مثل مغز و کلیه‌ها تجمع پیدا کرده و علائمی مثل خستگی مفرط، سردرد، مشکلات حافظه و تمرکز، اشکال در تکلم و هماهنگی بدن را ایجاد می‌کند. همچنین این موضوع خیلی مهم است که بانوان باردار و کودکان در معرض جیوه زیاد قرار نگیرند.
البته قرار گرفتن در معرض مقادیر زیاد جیوه که منجر به بروز چنین علائمی شود، بسیار نادر است. اکثر ما آنقدر ماهی مصرف نمی‌کنیم که دچار چنین مشکلی شویم. ماهی منبع بسیار خوب پروتئین و بهترین منبع طبیعی ویتامین B12 و ویتامین D است و آهن و مواد معدنی مثل سلنیوم، روی و ید را نیز تأمین می‌نماید.
ماهی‌های چرب مثل سالمون، سرشار از نوعی اسید چرب امگا 3 به نام DHA هستند که باعث تقویت حافظه و یادگیری شده و خطر زوال عقل و حتی بیماری قلبی را کاهش می‌دهد. یکی از سالم‌ترین رژیم‌های غذایی جهان، رژیم مدیترانه‌ای است که در آن بسیار به مصرف ماهی‌های چرب تأکید می‌شود.
چه از ماهی به شکل کنسرو یا پرورشی یا آزاد استفاده کنید، میزان جیوه موجود در آن بستگی به اندازه ماهی و سن ماهی دارد. هر قدر که اندازه و سن آن بیشتر باشد، جیوه بیشتری در ماهی جمع شده است. در عوض، ماهی‌هایی که جثه کوچک‌تری دارند، حاوی جیوه کمتری هستند.
در هنگام خرید ماهی تن به این نکته توجه داشته باشید که ماهی تن بر دو نوع است: ماهی اسکیپ‌جک و ماهی آلباکور. مقدار جیوه موجود در ماهی تن آلباکور تقریباً سه برابر بیشتر از ماهی تن اسکیپ‌جک است. پس ترجیحاً از ماهی تن اسکیپ‌جک استفاده کنید.
گرچه وجود جیوه در ماهی امری ترسناک به نظر می‌رسد اما برای اینکه از فواید ماهی بی‌بهره نشوید سعی کنید که به جای اینکه ماهی را به کلی حذف نمایید، در هفته در حدود 240 گرم ماهی مصرف نمایید (مثلا در دو وعده 120 گرمی در طول هفته) و در ضمن بقیه اجزای رژیم غذایی شما نیز سالم باشد و ماهی را نیز به روش آبپز یا گریل مصرف نمایید.
اگر مصرف ماهی در شما زیاد است بهتر است که هر از گاهی توسط پزشک از نظر میزان جیوه موجود در بدن مورد آزمایش قرار بگیرید. خانم‌های باردار و شیرده نیز باید در این زمینه زیر نظر پزشک باشند. این خانم‌ها نباید ماهی را از رژیم غذایی خود حذف نمایند بلکه باید مقدار آن را به 2 تا 3 واحد در هفته و آن هم از نوع ماهی که جیوه کمی در آن وجود دارد، محدود نمایند.
برگرفته از: blog.myfitnesspal.com
کپی برداری از این مطلب و کلیه مطالب یکا، تنها با ذکر منبع، امکانپذیر میباشد و هر گونه تخلف در این زمینه، مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.
تغذیه صحیح می‌تواند راز موفقیت شما در بهبود کیفیت ورزشی شما باشد. تغذی [...]
هیستامین یک ترکیب شیمیایی است که در بدن ما وجود دارد و در واقع پاسخ ای [...]
