آیا پیاده‌روی، خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد؟

یک دلیل مهم و بسیار خوب برای اینکه کفش‌های پیاده‌روی را به پا کرده و از همین امروز به این ورزش بپردازید این است که پیاده‌روی، خطر ابتلا به برخی سرطان‌های خاص را کاهش می‌دهد. فعالیت منظم بدنی، مثل پیاده‌روی، احتمال ابتلا به سرطان‌های سینه، روده بزرگ، ریه، رحم، کلیه و پروستات را کمتر می‌کند. به عنوان مثلا، بر اساس تحقیقات، زنانی که به طور منظم پیاده‌روی می‌کنند، تا 25 درصد کمتر در معرض ابتلا به سرطان سینه قرار دارند.

پیاده‌روی برای کسانی هم که به سرطان مبتلا هستند، مفید است. بیمارانی که در طول دوره درمان اقدام به پیاده‌روی می‌کنند و نیز افرادی که درمان آنها به پایان رسیده و در دوره نقاهت به سر می‌برند، کمتر در معرض عوارض جانبی درمان‌های سرطان قرار می‌گیرند و تحلیل عضلانی نیز در آنها کمتر از بیمارانی است که بی‌تحرک هستند.

درمان سرطان می‌تواند فرد رو با عوارض جانبی دیگری مثل تحلیل بافت عضلانی بدن، کاهش تراکم استخوان و تغییر در فعالیت قلب مواجه کند.

پیاده‌روی بنا به چند دلیل، خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد:

از طریق کمک به تنظیم خورمون استروژن. وقتی که این هورمون افزایش پیدا می‌کند، خطر ابتلا به سرطان سینه بیشتر می‌شود. اما پیاده‌روی با تنظیم این هورمون، کاهش التهاب مزمن، تقویت دستگاه ایمنی بدن و بهبود حساسیت به انسولین، خطر بروز سرطان را کم می‌کند.

پیاده‌روی منظم، می‌تواند منجر به کاهش وزن نیز شود که این مورد نیز از عواملی است که خطر ابتلا به سرطان را کم می‌کند. چاقی با افزایش احتمال بروز بسیاری از سرطان‌ها مثل سرطان روده بزرگ، سرطان رحم و غیره، همراه است.

پیاده‌روی چگونه به بیماران مبتلا به سرطان کمک می‌کند؟

همانطور که گفته شد با پیاده‌روی می‌توان از تحلیل رفتن بافت عضلانی و کاهش تراکم استخوان که از عوارض درمان سرطان هستند، جلوگیری کرد. اما علاوه بر اینها، پیاده‌روی فواید روحی و روانی نیز دارد، سطح انرژی را نیز افزایش داده و خستگی را در بیماران مبتلا به سرطان، کمتر می‌کند. همچنین استرس، افسردگی، اضطراب، بی‌خوابی و سایر علائم شایعی که بیماران مبتلا به سرطان آنها را تجربه می‌کنند را کمتر می‌نماید.

پیاده‌روی یکی از فعالیت‌های ایده‌آل برای اکثر بیماران مبتلا به سرطان است که تحت درمان با شیمی‌درمانی، اشعه‌درمانی و سایر روش‌های درمانی است زیرا هم آسان است و هم شدت آن کم است. بسیاری از پزشکان، بیماران را به پیاده‌روی تشویق می‌کنند. این کار روحیه بیماران را نیز بهبود می‌بخشد.

توصیه می‌شود که بیماران در طول هفته، 150 دقیقه پیاده‌روی با شدت معمول داشته باشند. یعنی در حدود روزانه 30 دقیقه پیاده‌روی. البته این میزان بستگی به مراحل درمان بیمار نیز دارد. برخی از تحقیقات حاکی از این هستند که پیاده‌روی سریع، مؤثرتر است. اما باید مراقب بود که سرعت باعث نشود که خطر آسیب ورزشی در فرد بیشتر شود. حتی 10 دقیقه پیاده‌روی با سرعت معمول هم از بی‌تحرکی بهتر است.

برگرفته از:   blog.myfitnesspal.com